ನನ್ನ ಮುಲ್ಲಾ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್ ಕತೆಗಳ 17ನೇ ಕಂತು

ಮೇ 2013ರ `ಸಂವಾದ' ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿರುವ ನನ್ನ ಮುಲ್ಲಾ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್ ಕತೆಗಳ 17ನೇ ಕಂತು.

ಚಿತ್ರಗಳು: ಮುರಳೀಧರ ರಾಠೋಡ್

ಅಳಲು ಸಮಯವಿರುವುದಿಲ್ಲ

ನಸ್ರುದ್ದೀನನ ಕತ್ತೆಗೆ ಕಾಯಿಲೆಯಾಗಿತ್ತು. ನಸ್ರುದ್ದೀನ್ ಜೋರಾಗಿ ಅಳುತ್ತಿದ್ದ. ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ ಗೆಳೆಯನೊಬ್ಬ,

‘ಇನ್ನೂ ನಿನ್ನ ಕತ್ತೆ ಸತ್ತಿಲ್ಲ. ಈಗಲೇ ಏಕೆ ಅಳುತ್ತಿದ್ದೀಯ?’ ಎಂದು ಕೇಳಿದ.

‘ಅಯ್ಯೋ, ಈ ಕತ್ತೆ ಸತ್ತು ಹೋದರೆ, ಅದನ್ನು ಹೂಳಬೇಕು. ಮತ್ತೊಂದು ಹೊಸ ಕತ್ತೆ ಖರೀದಿಸಬೇಕು, ಅದಕ್ಕೆ ಹೊರೆ ಹೊರುವ, ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ ತರಬೇತಿ ಕೊಡಬೇಕು. ಆಗ ನನಗೆ ಅಳಲು ಸಮಯವೆಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತದೆ?’ ಎಂದ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್ ತನ್ನ ಅಳು ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತಾ.

ಮಳೆ ಮತ್ತು ಛತ್ರಿ

ನಸ್ರುದ್ದೀನ್ ಮತ್ತು ಆತನ ಗೆಳೆಯ ಸಂಜೆ ಅದೂ ಇದೂ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ಹೊರಟಿದ್ದರು. ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಮಳೆ ಸುರಿಯಲು ಆರಂಭವಾಯಿತು. ನಸ್ರುದ್ದೀನನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಛತ್ರಿ ಇದ್ದದ್ದನ್ನು ನೋಡಿದ ಗೆಳೆಯ,

‘ನಸ್ರುದ್ದೀನ್ ನಿನ್ನ ಬಳಿ ಛತ್ರಿ ಇದೆಯೆಲ್ಲಾ, ತೆಗೆ ಅದನ್ನು’ ಎಂದ

‘ಇಲ್ಲ ಅದರಿಂದ ಏನೂ ಪ್ರಯೋಜನವಾಗುವುದಿಲ್ಲ’ ಎಂದ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್.

‘ಏಕೆ? ಏನಾಗಿದೆ ನಿನ್ನ ಛತ್ರಿಗೆ?’ ಎಂದು ಕೇಳಿದ ಗೆಳೆಯ.

‘ಅದು ಹರಿದುಹೋಗಿದೆ’ ಎಂದ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್.

‘ಹಾಗಾದರೆ, ಅಂತಹ ಛತ್ರಿ ಏಕೆ ತಂದೆ?’ ಎಂದು ಕೇಳಿದ ಗೆಳೆಯ.

‘ನನಗೇನು ಗೊತ್ತು ಈ ದಿನ ಮಳೆ ಬರುತ್ತದೆ ಎಂದು?’ ಕೇಳಿದ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್.

ಜ್ಞಾಪಕ ಶಕ್ತಿ

ನಸ್ರುದ್ದೀನ್ ಮರೆವಿನ ಕಾಯಿಲೆಯಿಂದ ನರಳುತ್ತಿದ್ದ. ಚಿಕಿತ್ಸೆಗೆಂದು ವೈದ್ಯರ ಬಳಿ ಹೋದ.

‘ನನಗೇನೂ ನೆನಪಿಲ್ಲ ಎನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ’ ಎಂದ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್.

‘ಹೌದೆ? ಯಾವಾಗಿನಿಂದ?’ ಎಂದು ವೈದ್ಯರು ಕೇಳಿದರು.

‘ಏನದು ಯಾವಾಗಿನಿಂದ? ಏನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೀರಿ?’ ಎಂದ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್.

ವೈದ್ಯರು ಜ್ಞಾಪಕ ಶಕ್ತಿ ಸುಧಾರಿಸಲು ಔಷಧ ಕೊಟ್ಟರು. ಒಂದು ವಾರ ಕಳೆದ ನಂತರ  ಪುನಃ ವೈದ್ಯರ ಬಳಿ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್ ಹೋದ.

‘ಹೇಗಿದೆ ಈಗ ಜ್ಞಾಪಕ ಶಕ್ತಿ?’ ಕೇಳಿದರು ವೈದ್ಯರು.

‘ಈಗ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಎನ್ನಿಸುತ್ತೆ. ಏನೋ ಮರೆತಿದ್ದೇನೆ ಎನ್ನುವ ನೆನಪಿದೆ’ ಎಂದ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್.

ಅದ್ಭುತ ಶಕ್ತಿ

ನಸ್ರುದ್ದೀನ್ ತನಗೆ ಅದ್ಭುತ ಶಕ್ತಿ ಇದೆ ಎಂದು ಜಂಭ ಕೊಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ. ತನಗೆ ಕತ್ತಲಲ್ಲೂ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ. ಒಂದು ದಿನ ರಾತ್ರಿ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್ ಲಾಂದ್ರ ಹಿಡಿದು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಆತನ ಗೆಳೆಯನೊಬ್ಬ ಎದುರು ಸಿಕ್ಕಿ,

‘ಏನು ನಸ್ರುದ್ದೀನ್! ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಸಹ ನಿನಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಕಾಣುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ. ಈಗ ನೋಡಿದರೆ ಲಾಂದ್ರ ಹಿಡಿದು ಹೊರಟಿದ್ದೀಯೆ?’ ಎಂದ ಅವನನ್ನು ತಮಾಷೆ ಮಾಡಲು.

‘ಹೌದಪ್ಪ, ನನಗೇನೋ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಈ ಲಾಂದ್ರ ಹಿಡಿದಿರುವುದು ನನಗೆ ದಾರಿ ಕಾಣಲು ಅಲ್ಲ. ಇದು ನಿನ್ನಂಥವರಿಗಾಗಿ. ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಏನೂ ಕಾಣದೆ ನನಗೆ ಬಂದು ಡಿಕ್ಕಿ ಹೊಡೆಯಬಾರದಲ್ಲ, ಅದಕ್ಕಾಗಿ’ ಎಂದ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್.

ಸೈನಿಕ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್

ಯುದ್ಧದಿಂದ ಹಿಂದಿರುಗಿದ ಕೆಲವು ಸೈನಿಕರು ತಮ್ಮ ಸಾಹಸಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಊರಿನವರ ಮುಂದೆ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಒಬ್ಬ ಸೈನಿಕ ತಾವು ಹೇಗೆ ಶತ್ರುಗಳ ರುಂಡ ಚೆಂಡಾಡಿದೆನೆಂದು ಹೇಳಿದರೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಶತ್ರು ಬಾಣಗಳನ್ನು ತಾನು ಹೇಗೆ ಕೈಯಲ್ಲೇ ಹಿಡಿದು ಅವುಗಳನ್ನು ಶತ್ರುಗಳ ಕಡೆಗೆ ಎಸೆದು ಅವರನ್ನು ಕೊಂದೆನೆಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ. ಅವರ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್ ತಾನೂ ಸಹ ಸೈನ್ಯದಲ್ಲಿದ್ದು ಒಂದು ಸಾರಿ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಶತ್ರು ಸೈನಿಕನೊಬ್ಬನ ಕೈಯನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿದೆನೆಂದು ಹೇಳಿದ. ಅದನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡ ಸೈನಿಕ,

‘ನಾನಾಗಿದ್ದಿದ್ದರೆ ಶತ್ರುವಿನ ತಲೆಯನ್ನೇ ಕತ್ತರಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ’ ಎಂದ.

‘ನನಗೆ ಅದಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ’ ಎಂದ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್.

‘ಅದು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ?’ ಕೇಳಿದ ಸೈನಿಕ.

‘ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ಯಾರೋ ಯಾವಾಗಲೋ ತಲೆಯನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು’ ಎಂದ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್.

ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ಗಡ್ಡ

ದೇಶದ ಮಹಾನ್ ಮತ್ತು ಪ್ರಮುಖ ಧಾರ್ಮಿಕ ಮುಖಂಡರೆಲ್ಲಾ ವೇದಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಸೇರಿದ್ದರು. ಅವರನ್ನು ನೋಡಲು ಮತ್ತು ಅವರ ಮಾತು ಕೇಳಲು ಜನರೆಲ್ಲಾ ಸೇರಿದ್ದರು.  ನಸ್ರುದ್ದೀನ್ ಸಹ ಆ ಧಾರ್ಮಿಕ ಮಹಾನ್ ಪುರುಷರನ್ನು ನೋಡಲು ಬಂದಿದ್ದ. ಅವನ ಪಕ್ಕ ಇದ್ದ ಒಬ್ಬಾತ,

‘ನೋಡು, ಎಲ್ಲಾ ಧಾರ್ಮಿಕ ಮಹಾನ್ ಪುರುಷರು ಗಡ್ಡ ಬಿಟ್ಟಿರುತ್ತಾರೆ. ಗಡ್ಡ ಅವರ ಜ್ಞಾನ ವಿದ್ವತ್ತಿನ ಸಂಕೇತ’ ಎಂದ.

ಅದನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್ ಮನೆಗೆ ಹೊರಡಲು ಎದ್ದು ನಿಂತ. ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ ವ್ಯಕ್ತಿ,

‘ಏಕೆ? ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೀಯಾ?’ ಎಂದು ಕೇಳಿದ.

‘ನನ್ನ ಮನೆಗೆ. ನನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಒಬ್ಬ ಜ್ಞಾನ-ವಿದ್ವತ್ತು ಇರುವ ಧಾರ್ಮಿಕ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬನಿದ್ದಾನೆ’ ಎಂದ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್.

‘ಹೌದೆ? ನನಗೆ ಆ ವಿಷಯ ತಿಳಿದೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಯಾರದು ಆ ಮಹಾನ್ ಪುರುಷ?’ ಎಂದು ಕೇಳಿದ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ.

‘ನನ್ನ ಮೇಕೆ. ನನ್ನ ಮೇಕೆಗೆ ಇಲ್ಲಿನ ಮಹಾನ್ ಧಾರ್ಮಿಕ ಪುರುಷರಿಗಿಂತ ಉದ್ದವಾದ ಗಡ್ಡವಿದೆ’ ಎಂದು ಹೇಳಿ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್ ಮನೆಗೆ ಹೊರಟ.

ಗಡ್ಡದ ಬಣ್ಣ

ಸುಲ್ತಾನ ಒಂದು ದಿನ ಕ್ಷೌರ ಮಾಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಕ್ಷೌರಿಕ,

‘ಮಹಾ ಪ್ರಭು, ತಮ್ಮ ಗಡ್ಡದ ಕೂದಲು ಬೆಳ್ಳಗಾಗುತ್ತಿದೆ’ ಎಂದ.

ಸಿಟ್ಟಿಗೆದ್ದ ಸುಲ್ತಾನ ಕ್ಷೌರಿಕನನ್ನು ಒಂದು ವರ್ಷ ಸೆರೆಮನೆಗೆ ಹಾಕಿ ಎಂದು ಆದೇಶಿಸಿದ. ತನ್ನ ಆಸ್ತಾನಕ್ಕೆ ಬಂದ ನಂತರ ತನ್ನ ಪರಿಚಾರಕನನ್ನು ಕರೆದು ತನ್ನ ಗಡ್ಡದ ಕೂದಲ ಬಣ್ಣ ಹೇಗಿದೆ ಎಂದು ಕೇಳಿದ.

‘ತಮ್ಮ ಗಡ್ಡದ ಬಣ್ಣ ಬಹುಪಾಲು ಕಪ್ಪಗೇ ಇದೆ’ ಎಂದ ಆತ.

‘ಬಹುಪಾಲು ಎಂದರೇನು?!’ ಎಂದು ಕೂಗಿದ ಸುಲ್ತಾನ ಅವನನ್ನು ಎರಡು ವರ್ಷ ಸೆರೆಮನೆಗೆ ತಳ್ಳಿ ಎಂದು ಆದೇಶಿಸಿದ. ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಪರಿಚಾರಕನನ್ನು ಕರೆದು ಅವನನ್ನು ಅದೇ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳಿದ ಸುಲ್ತಾನ. ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಆತ ಹೆದರಿಕೊಂಡಿದ್ದ.

‘ತಮ್ಮ ಗಡ್ಡದ ಕೂದಲು ಅಪ್ಪಟ ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣದಿಂದ ಮಿರಮಿರನೆ ಮಿಂಚುತ್ತಿದೆ’ ಎಂದ ಆತ ಅಳುಕಿನಿಂದಲೇ.

‘ಸುಳ್ಳುಗಾರ! ಅವನಿಗೆ ಛಡಿ ಏಟುಕೊಟ್ಟು ಮೂರು ವರ್ಷ ಸೆರೆಮನೆಗೆ ಹಾಕಿ’ ಎಂದು ಅರಚಿದ ಸುಲ್ತಾನ. ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ತನ್ನ ಸಲಹೆಗಾರ ಮುಲ್ಲಾ ನಸ್ರುದ್ದೀನನನ್ನು ಕರೆದು ಅವನನ್ನು ಅದೇ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳಿದ.

‘ಸ್ವಾಮಿ, ನನಗೆ ಬಣ್ಣಗುರುಡು, ಬಣ್ಣಗಳನ್ನು ನಾನು ಗುರುತಿಸಲಾರೆ’ ಎಂದ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್.

ಮೀನುಗಾರನಲ್ಲ

ಆ ರಾಜ್ಯದ ರಾಜ ಒಂದು ನಸ್ರುದ್ದೀನನನ್ನು ಕರೆಸಿ, ‘ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಅದ್ಭುತ ಶಕ್ತಿಯಿದೆ ಎಂದು ನೀನು ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದೀಯಂತೆ! ನಿನ್ನ ಅದ್ಭುತ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ನಮ್ಮ ರಾಜ್ಯದ ಜನರಿಗೆ ಮೀನು ಹಿಡಿದುಕೊಡು ನೋಡೋಣ’ ಎಂದು ಸವಾಲೆಸೆದ.

‘ಸ್ವಾಮಿ, ನನ್ನಲ್ಲಿ ಅದ್ಭುತ ಶಕ್ತಿಯಿದೆ ಎಂದು ನಾನು ಹೇಳಿದ್ದು ನಿಜ. ಆದರೆ ನಾನೆಂದೂ ನಾನು ಮೀನುಗಾರನೆಂದು ಹೇಳಿಕೊಂಡಿಲ್ಲವಲ್ಲ..? ಎಂದ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್.

ಆತುರದ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ

ಒಂದು ದಿನ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್ ಆತುರಾತುರವಾಗಿ ಮಸೀದಿಗೆ ಹೋಗಿ ದೇವರಿಗೆ ಆತುರಾತುರವಾಗಿಯೇ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮಾಡಿ ಹೊರಟಿದ್ದ. ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ ಇಮಾಂ ಸಿಟ್ಟಿನಿಂದ ಅವನನ್ನು ಕರೆದು,

‘ಇದೇನು ನೀನು ಮಾಡಿದ್ದು ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯೇ? ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಅಷ್ಟು ಆತುರಾತುರವಾಗಿ ಮಾಡಬಾರದು. ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಮೊದಲಿನಿಂದ ನಿಧಾನವಾಗಿಯೇ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮಾಡು’ ಎಂದು ಗದರಿಸಿದ.

ನಸ್ರುದ್ದೀನ್ ಅದೇ ರೀತಿ ಮಾಡಿ ಹೊರಡಲು ಎದ್ದು ನಿಂತ.

‘ಈ ನಿನ್ನ ಎರಡನೇ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮೊದಲ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಗಿಂತ ದೇವರಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗಿರುತ್ತದಲ್ಲವೆ?’ ಕೇಳಿದ ಇಮಾಂ.

‘ಖಂಡಿತಾ ಇಲ್ಲ’ ಹೇಳಿದ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್, ‘ಮೊದಲ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಆತುರಾತುರವಾಗಿ ಮಾಡಿದ್ದರೂ ಅದು ದೇವರಿಗಾಗಿ ಮಾಡಿದೆ. ಎರಡನೇ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ನಿಧಾನವಾದದ್ದಾದರೂ ಅದು ಮಾಡಿದ್ದು ನಿನಗಾಗಿ.’

ಸಾಲದ ವಧುದಕ್ಷಿಣೆ

ನಸ್ರುದ್ದೀನ್ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಹಲವಾರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಕಂದಾಯವನ್ನೇ ಕಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ. ಸರ್ಕಾರ ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಅವನಿಗೆ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ನೀಡಿತ್ತು. ನಸ್ರುದ್ದೀನ್ ತಲೆಕೆಡಿಸಿಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಕೊನೆಗೊಂದು ದಿನ ಸರ್ಕಾರ ಅವನ ಆಸ್ತಿ ಮುಟ್ಟುಗೋಲು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಹರಾಜು ಹಾಕಿತು. ಅಷ್ಟಾದರೂ ಅವನು ಇನ್ನೂ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಹತ್ತು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ಬಾಕಿ ತೀರಿಸಬೇಕಿತ್ತು.

ರಾಜ ಅವನ್ನನು ಕರೆಸಿ ಬಾಕಿ ತೀರಿಸುವಂತೆ ಹೇಳಿದ.

‘ನನ್ನ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯ ಹತ್ತಿರ ಕೇವಲ ಐದು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ಮಾತ್ರ ಉಳಿದಿದೆ. ಆದರೆ ಆ ಹಣ ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯದು’ ಎಂದ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್.

‘ಸರ್ಕಾರದ ನಿಯಮಾನುಸಾರ ಗಂಡ ಹೆಂಡತಿಯ ಆಸ್ತಿ ಇಬ್ಬರದೂ ಒಂದೆ. ಅದನ್ನೇ ಆಕೆ ಕಟ್ಟಬೇಕು’ ಎಂದ ರಾಜ.

‘ಅದೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ’ ಎಂದ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್.

‘ಏಕೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ?’ ಕೇಳಿದ ರಾಜ.

‘ಏಕೆಂದರೆ ಆಕೆಯ ಬಳಿ ಇರುವ ಐದು ಸಾವಿರವೆಂದರೆ ನಾನು ಆಕೆಗೆ ಕೊಡಬೇಕಾಗಿರುವ ವಧುದಕ್ಷಿಣೆ. ಆ ವಧುದಕ್ಷಿಣೆಯನ್ನು ನಾನಿನ್ನೂ ಆಕೆಗೆ ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ, ನಾನಿನ್ನೂ ಆಕೆಗೆ ಸಾಲಗಾರನಾಗಿದ್ದೇನೆ’ ಎಂದ ನಸ್ರುದ್ದೀನ್.